Zondag 30 maart 2025

Zondag 30 maart was het, ondanks de ingang van de zomertijd, ’s ochtends vroeg al een drukte van belang op de golfbaan. Wie niet beter wist, zou denken dat na de “winterstop” spelers in groten getale het golfspelletje verleerd waren. Op plekken die je normaal het liefst overslaat, werden nu standaard ballen afgeslagen naar een hole die ergens vaag achter bomen en struiken zichtbaar was. Het was weer tijd voor de aftrap van het seizoen met de Cross Country. Misschien wel een van de leukste spelvormen van het jaar om holes aan te kunnen spelen vanuit posities die je de rest van het seizoen liever vermijdt.

Frans Beeris was er ook dit jaar uitstekend in geslaagd om door de baan elf uitdagende holes uit te zetten. De Cross Country is een wedstrijd waarbij je niet volgens de normale lay-out de baan bespeelt, maar juist op alternatieve wijze kriskras door de baan gaat. Hierbij is het belangrijk dat je goed kunt afslaan met je ijzers. Zo speelden we vanaf de fairway van hole zes over een afstand van 94 meter over de bomen naar de green van hole acht. Of hole vijf over 45 meter, waarbij je de bal over de afslagplaats van de normale hole vijf, naar hole vier slaat. Dit jaar was zelfs de chipping green bij het spel betrokken, waarbij niet zozeer de afstand (18 meter) de uitdaging was, maar vooral of je je zenuwen voldoende in bedwang had om de oefenbunker te vermijden.

Onder een vaal zonnetje en af en toe flinke windstoten was het goed golfweer. Negenendertig deelnemers deden met veel plezier mee aan de wedstrijd. De baan was duidelijk uitgezet en een lint van flights ging door de baan en wist goed zijn weg te vinden in het afwijkende parcours. Met durf werden de holes aangevallen. Dit om te voorkomen dat een iets te korte of lage vlucht je opzadelde met een nog lastiger opdracht om vanuit de struiken toch binnen het maximum van acht slagen per hole te blijven.

Onze flight met Maudie, Menno, Rob en mijzelf ging ook enthousiast aan de slag. Groot onheil bleef ons gelukkig bespaard. Al vergde de soms buitengewoon uitdagende positie vanuit de struiken of bunker, het uiterste van het vakmanschap om uit te holen en daarbij het aantal slagen te beperken. De afstand tot de hole bleek meerdere keren net het laatste stukje een centimetertje te lang. Gelukkig viel de beloning wel de laatste hole toen de put van Menno over ruime afstand nu wel direct viel.

Renée Beeris en Arthur Tutein Nolthenius maakten als wedstrijdcommissie na afloop de balans op. De wedstrijd was gezellig en prima verlopen. De scores waren goed, met een gemiddelde van 3,8 slagen per hole. We zijn er helemaal klaar voor om na deze mooie start het seizoen deze week weer vanaf de zomertee te vervolgen.

Bedankt allen voor de fijne ochtend en met name Renée en Arthur ook voor de goede organisatie! Na de uitreiking van de prijzen zoals vogelhuisjes en insectenhotels voor de winnaars, was het een mooie afsluiting van een geslaagde dag.

Marcel van der Borg

Uitslag van de wedstrijd:

Hoge handicappers vanaf HCP 26:

  1. Jaap Smith – 79 slagen
  2. Joost Schouten – 79 slagen
  3. Henk Schuller – 82 slagen

Lage handicappers tot HCP 26:

  1. Marcel van der Borg – 74 slagen
  2. Renée Beeris – 74 slagen
  3. Godert von Weiler – 75 slagen