Laatste maandbeker 11 oktober 2020

Zondagavond 20.53 uur lui op de bank. De telefoon gaat. Renée Beeris aan de lijn: gefeliciteerd! Waarmee? schiet mij door het hoofd. Positieve reactie op mijn ‘sollicitatie’ om toe te treden tot de WWC ? Of met mijn wat vreemd tot stand gekomen ‘longest’, waarvoor ik een fles wijn aangereikt kreeg toen ik bij Schaerweijde wegfietste? Daarom toch maar de vraag: ‘waarmee’ ? “Jij hebt de laatste maandbeker van 2020 gewonnen!” Ben je morgen op de Heerenavond?, dan neemt Frans de prijs voor je mee.
Wat een verrassing. Onze flight, bestaande uit Maudie, Frans, Michiel en ik, was niet zo erg te spreken over de resultaten maar we hadden wel erg gezellig gespeeld.
Het eindigde natuurlijk net zo bizar als dat het begonnen was en dat alles door de aangescherpte maatregelen vanwege Covid19 waardoor we niet samen mochten komen in het clubhuis. Dus géén rollcall vooraf en géén gezellige nazit na afloop en geen prijsuitreikingen, dus ook geen foto’s voor het archief.
En géén traditioneel dankwoord van de winnaar!
Maar ja, die wil toch wel wat kwijt. Niet dat het zo’n mooie herfstdag was (want dat was het) maar vooral dank aan de WWC en assistenten die in deze moeilijke tijden, waarin bijna dagelijks zaken verboden worden of maatregelen bijgesteld worden, het toch weer voor elkaar krijgen om -in aangepaste vorm- de weekendwedstrijden te organiseren waarvan wij zo kunnen genieten. Daar gaat veel tijd en energie in zitten, vermoed ik, maar ik hoop dat zij ook onze dankbaarheid ervaren, want die waardering hoor ik wel vaak in de wandelgangen en de baan.
De laatste maandbeker van 2020 betekent dat we ons kunnen opmaken voor de ‘winterwedstrijden’, waarbij ik de hoop uitspreek dat de zomergreens nog lang bespeelbaar blijven en ik jullie regelmatig tegenkom in de baan en/of bij de wedstrijden.
Pas goed jezelf en op de anderen.

Arthur Tutein Nolthenius