Wintergreens voor de winterhoen
De weersvoorspelling was niet zo best, regen? Motregen? Toch waren nog twintig golfsters en golfers komen opdagen om een frisse ronde over de baan te lopen. Weliswaar wintergreens, maar dat zou de pret niet drukken. Rob en Renée hadden de wedstrijd goed voorbereid en na de briefing, nog gesterkt met een kop koffie, konden we om 10 uur starten.
Mijn flight, Marjan en Fred Wittkampf en Arianne Promes hadden er zin in, want de eerste parren vielen al snel. Prachtige afslagen werden afgewisseld met draken van afzwaaiers en het putje van 40 cm stopte op 1 cm van de hole. Zo herkenbaar. Bij mij liep het wonderwel gladjes, zowaar de puts (in progress) vielen. En de chips, nog les gehad van Elze, deden wat ze moesten doen. Nou ja, een enkele getopte slag hoort erbij. En op hole 9, mijn ‘horrorhole’ was mijn afslag voorbeeldig. De 2e slag eindigde op de tee van hole 8, de derde slag belandde op de green van 7, de vierde rolde keurig richting de vlag van 9 en warempel, ik eindigde met vijf slagen. Houd altijd de moed erin, waar je ook ligt, zou ik zeggen.
Je kon wel zien dat er gesnoeid was. Meer ruimte zodat je de ballen kon vinden en de baan inclusief de borders en hellingen lagen er ‘opgeruimd’ bij.
Nadat we nog een de fikse vlaag van motregen hadden getrotseerd wachtte ons de warme koffie. Het invullen van de kaarten ging gesmeerd. Toen bleek ik de eerste prijs te hebben. Een prachtig kleurrijk boeket bloemen. Mijn flightgenoot Marjan had de 2e prijs. De Wittkampfes schonken een doosje eieren voor degene in onze flight die het dichts bij de vlag op hole 5 eindigde. Arianne was de gelukkige. Dank aan de organisatoren Renée en Rob. Het was een heerlijke ochtend!
Josée Geerards
