Zondag 16 maart 2025

De ochtend begon wat fris en met een kind dat nog snel afgezet moest worden om weer mee te kunnen doen met de Funwedstrijd. Vol goede moed probeerde ik op tijd weg te gaan, maar zoals dat met kinderen gaat, duurt het altijd langer dan je verwacht. Goed, precies 11 minuten over 9 kon ik me melden en was dus net op tijd.

Na de nodige uitleg over de stableford-telling met aanpassing om er een Matchplayformat van te maken, bleek dat bijna niemand de standaard stabelfordtelling nog beheerst, laat staan in aangepaste versie. Er is hier dus werk aan de winkel!

Precies om 9.28 sloeg ik af. Ik had eerder aangeboden om voor mijn flightgenoot af te slaan als het nodig is, aangezien het toch wel lastig kan zijn om met een gebroken rib te golfen. Die eerste hole gaat meestal niet goed zonder warming-up, dus stelde ik voor om mijn bal eerst te slaan en daarna die van hem. Dat was een goede keus. Voor mij dan, aangezien die eerste klap binnen 30 cm van de, weliswaar wintersized, cup eindigde! Een birdie!
Mijn flightgenoot was minder gelukkig, daar ik zijn bal meteen rechts het bos in stuurde. Dat bleek de motivatie die hij nodig had om in het vervolg de kans op pijn of ernstige blessure voor lief te nemen en zelf af te slaan.

De start was prima en van lieverlee warmden we allemaal op, ook omdat het zonnetje steeds meer kwam doorzetten. De verwarmde handschoenen konden in de tas blijven zitten en er vielen veel parren en een enkele birdie.

Al met al was deze Funwedstrijd, misschien wel de laatste keer op de wintergreens, zeer geslaagd. Na de broodnodige rekensessie na terugkomst, bleek dat iedereen goed gescoord had, met een ontknoping van 3 gelijke scores. Dat betekende een loterij om te zien wie er gewonnen had. Robert van der Gun kwam als nr.1 uit de bus, Leo Fuchs als nr.2 en ondergetekende als nr.3.

De ochtend ,die inmiddels was overgegaan in de middag, werd voortgezet met een drankje en een lekkere borrelhap. Het smaakt naar meer!

Joost schouten